Op 12 juli 2019 had ik een kennismakingsgesprek met jouw papa en mama. Ik was nog niet de deur uit of jouw mama stuurde mij al een berichtje dat zij het heel leuk zouden vinden als ik jullie geboortefotograaf zou zijn. Hoe leuk! Papa en mama voelden ook duidelijk de klik die er was en het is voor mij altijd heel fijn om te horen als deze klik wederzijds is. Ik had er ontzettend veel zin in!

Met papa en mama had ik afgesproken dat ze mij goed op de hoogte moesten houden als er iets zou zijn omtrent de zwangerschap. Rond week 20 bleek het namelijk al te rommelen dus er zijn best spannende momenten geweest. Gelukkig zat je nog steeds lekker warm in mama’s buik, maar je werd goed in de gaten gehouden. Van te voren hadden we niet verwacht dat papa zijn taak als berichtgever naar mij toe zo serieus zou nemen, waar ik natuurlijk ontzettend blij mee was!

Ik moet toegeven dat je je ouders, en mij ook, soms flink ongerust hebt gemaakt en je hebt het vooral je moeder niet makkelijk gemaakt. Op maandag 15 juli kreeg ik al het eerste appje van papa omdat het niet zo goed ging met mama, maar gelukkig bleek na onderzoek met jou alles goed te gaan. Vanaf 21 augustus kreeg mama het echter wel heel zwaar; veel hoofdpijn, overgeven, hoge bloeddruk, ze voelde jou erg weinig, een slechtere nierfunctie, niet meer kunnen slapen en uiteindelijk was mama dus al helemaal uitgeput voordat ze überhaupt aan de bevalling kon beginnen. Zondag 25 augustus was een belangrijke dag voor jouw papa en mama. Mama wilde namelijk heel graag in bad en zonder medicatie bevallen, echter was zij helemaal uitgeput en hebben ze na met familie te hebben gepraat toch besloten om een inleiding aan te vragen. Diezelfde dag is er nog een ballonnetje geplaatst waar iedereen heel blij om was! Papa zei nog tegen mama ‘‘dat hij het best een mooie zwangerschap vond, omdat het ons verhaal is’’, maar mama was het hier niet mee eens…… 

De volgende dag, maandag 26 augustus, werden jullie om 10.00 uur in het Spaarne Gasthuis in Haarlem Zuid verwacht. Mama kreeg al snel een flinke dosis weeënopwekkers waar haar lichaam erg heftig op reageerde. Om 13.42 uur was het dan zover, mama bleek 4 à 5 cm ontsluiting te hebben en we spraken af dat ik jullie kant op zou komen. Toen ik jullie bevalsuite binnenkwam trof ik een hele rustige mama aan die haar weeën heel goed kon opvangen. Ze deed het lijken alsof het vrij weinig voorstelde en dat terwijl ze inmiddels al op zo’n 6 cm ontsluiting zat! Niet alleen de ontsluiting vorderde goed, er was zelfs nog maar een heel dun randje van de baarmoedermond te voelen! Maar ondanks dat het zo goed ging, was eigenlijk iedere minuut er één teveel. Mama kon niet meer en was echt op. Nachten niet kunnen slapen, de hoofdpijn, alles heeft mama gewoon gebroken. Ondanks dat ze absoluut geen medicatie wilde, ook omdat ze daar normaliter zo heftig op reageert, besloot mama om toch een pompje te nemen. Hopelijk werd zo het schrale randje van de weeën weggenomen en kon ze tussen de weeën door een beetje wegsuffen. De weeënopwekkers worden tijdelijk even stopgezet.

Om 15.50 uur kreeg mama het pompje zoals ze graag wilde en iedereen hield haar voor een uur lang goed in de gaten. Mama geeft aan al persdrang te hebben, maar er zit nog een heel dun randje baarmoedermond dus helaas mag er nog niet geperst worden.

16.00 uur papa zorgt goed voor mama. Hij ontdekt dat de bedrand in mama haar gezicht staat en legt het kussen zo neer dat deze haar gezicht beter beschermd. Ondertussen zucht mama de weeën weg als een pro! Het pompje doet zijn werk, mama krijgt wat meer rust en de weeënopwekkers worden weer aangezet zodat we in de 4 uur dat het pompje werkt er zoveel mogelijk uit kunnen halen.

Na een halfuurtje worden de weeënopwekkers verhoogd en mama begon het steeds zwaarder te krijgen. Gelukkig kan mama tussen de weeën door een beetje wegsuffen en in haar eigen bubbel komen. 

Het is 17.30 uur ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe trots ik op mama ben! De weeën worden heftiger en heftiger. Waar mama het eerst nog zag als falen, is zij nu heel blij dat ze voor het pompje gekozen heeft. Dan komen de dames van het medisch personeel binnen om weer te toucheren en wat blijkt mama heeft 10 cm ontsluiting en je ligt al erg diep! Wauw! Eindelijk hoeft mama de persweeën niet meer op te vangen, maar kan ze er iets mee doen. Iedereen is blij, het is zover!

Zo goed als dat mama de weeën kon opvangen, zo goed kan mama ook persen! Wat een kracht! We zien direct al het hoofdje, het gaat zo snel allemaal! Ook papa spiekt soms even mee om te zien wat daar beneden allemaal gaande is. Mama perst en perst en na zo’n 25 minuten wordt het hoofdje geboren! Iedereen staat paraat. Ik maak snel een paar foto’s en ren daarna naar het hoofdeinde toe want het mooiste moest nog komen, papa gaat jou namelijk aanpakken! Het is even stil, mama zucht en dan opeens pakt papa jou aan. Hij weet jou heel mooi, met open mond van verbijstering, rustig op mama haar borst te leggen. Het had niet beter of mooier gekund! Daar ben je dan eindelijk! Een zucht van ontlading. Niet te geloven dat je na alle stress, moeheid, alle emoties, en dagen aftellen dan eindelijk op mama haar borst ligt. Papa geeft aan dat hij een vuiltje in zijn oog heeft, maar we weten natuurlijk allemaal wel beter. Zelfs ik pink een traantje weg. Iedereen is blij en wat hebben papa en mama het goed gedaan! Al snel maken zij jouw naam bekend. Jouw naam is Aiden Patrick, geboren op maandag 26 augustus 2019 om 18.10 uur. Jouw 2^e naam is vernoemd naar de papa van mama, jouw opa, die als een sterretje vanuit de hemel mee zat te kijken hoe mama jou ter wereld heeft gebracht. Stiekem was opa erbij, dat weten we allemaal, maar toch mist mama hem ontzettend en er worden dan ook genoeg tranen om gelaten. Een mooie gedachte om opa op deze manier te herdenken. 

Al vrij snel wordt de placenta geboren en alles ziet er keurig uit. Wanneer iedereen weer op adem is, jij geprobeerd hebt wat te drinken bij mama, gaan papa en mama alle familie bellen. Iedereen is blij en in een feeststemming. Vervolgens worden alle metingen bij jou gedaan en ondanks dat je geen zin hebt om je loopreflex te laten zien, doe je het super goed! Papa vindt het stiekem een beetje spannend maar doet als een echte pro jouw aller eerste kleertjes aan. En al snel is rond 18.55 uur alle visite aanwezig. Oma’s, opa, tante en later ook jouw oom en neefjes. Het is een volle maar gezellige kamer met iedereen om je heen die van je houdt. Iedereen mag jou even kort vasthouden. Wat is iedereen verliefd. Ook opa laat stiekem een traan en ondanks dat hij snel zijn hand voor de camera doet, is hij te laat en is dit gelukkig een hele mooie foto ter herinnering geworden.

Mama verteld jouw 2e naam aan oma wat een zwaar, maar mooi moment is. Aiden Patrick, wat ben je mooi en wat hebben jouw ouders voor je geknokt. Het werd voor mama helaas geen badbevalling zonder medicatie, maar hoe het nu is verlopen had het niet beter kunnen gaan! Voordat ik naar huis ga frist mama zich heerlijk op onder de douche en lig jij rustig bij papa. Ik pak mijn spullen met een goed gevoel in, wat was dit weer een ervaring. Niet alleen de bevalling, maar ook de weg ernaartoe.

Liefs, Valeska